Salı, Nisan 30, 2013

gece geç vakit, mfö dinler şarap içerken yazılmış yazıdır

yelkovan emekliliği yaklaşmış bir memur gibi isteksiz, sessiz bir akrep pusuda bekliyor zamanı sokmak için. ne kadar da çok anzac askeri olmaya çalıştım aslında ben, manevi gelibolularda… bu üç adam kadar kutsal bir şey inmedi bu topraklara : “al kalbimi de kafana göre takıl” hissiyatını vermekti incillerinin ilk buyruğu… hepsi birer isa’ydı aslında, biraz terbiyesiz, biraz bencili ama: baba, oğul,kutsal ruh: mazhar, özkan (ve) fuat... şarap içmeli; kırmızı notalar biriktirmeli ve tat almalı çarmıha gerilmekten; onları dinlerken…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İzleyiciler

Hakkımda

Fotoğrafım
Türkiye
"verba volant, scripta manent..."