anımsamalar: prematüre

ben prematüre doğmuşum: altı ay ve üç haftalıkken, cezasını doldurmayı bekleyemeyip, sabırla tünelini kazan bir mahkum gibi, firar edivermişim annemin rahminden. cenin aklımla neleri düşünüyordum o anda, bunları bilmem mümkün değil- ama düşündüğümü biliyorum.
kendimi yeteri kadar güçlü, olmuş sanıyordum belki de. kendi başıma sorunsuz nefes alacağımı, hayatla baş edebileceğimi, yüzüme doğru eğilen suretlerdeki “hoş geldin” gülümsemelerine, küçük bir ağlamayla yanıt vereceğimi düşünüyordum bence.
her zaman boyumdan büyük işlere kalkışmamın nedeni burada gizli olsa gerek: doğduğum anda...sonuçta, bir buçuk kilo bile olmayan, boyu 45 santim bir firari, hayata kaçtığında bunları yapamıyor tabii ki… yakınların endişeli bakışları ve uzaklardan her nedense gelmiş kem gözlü kadınların “çok yaşamaz” fısıltıları arasında küveze alınmışım. beklenilenden az, sadece üç gün kalmışım küvezde. Sonra, düşünü kurduğum özgürlüğe – ve annemin sütüne!- kavuşmuşum. doktorlar, reflekslerim çok güçlü olduğu için hayatta kaldığımı söylemişler.
bazen, annemle ya da yakın akrabalarımla konuştuğumda, ilk anların çok umutsuz olduğunu söylüyorlar. sanırım, bazı tanıdıklar bir süre beklemişler “maşallah” altınlarını takmak için, ne olur ne olmaz diye…
biraz kem gözlü kadınlara inat, biraz da hayata ayıp etmeyeyim diye yaşamayı becerdim sanırım…hayat beni şikayet etmesin diye…
bazı aşklar da prematüre doğarlar. dokuz ay on günde sağlıklı doğabilecek bir bebek, vaktinden önce dünyaya kavuştuğunda yaşamayabilir ya da sakat kalabilir. bazen bu durum önceden öngörülebilir. o zaman, siz ne kadar üzülürseniz üzülün doktorlar size kürtajı önerirler. sağlıklı bir bebek isitiyorsanız eğer, bu riske girilmez. hatta, kimi zaman prematüre bebek sizin hayatınızı bile tehdit eder...sizin yaşamda kalmanız için, onun alınması şarttır. benimki gibi mucize kabilinden bebeklere çok rastlamaz tıp bilimi ve ben istatistiklerdeki çok küçük bir yüzdeyimdir sadece…o yüzden, istisnayımdır, tıpkı bazı aşklar gibi…
bazı aşkların prematüre olacağı bilinir ve istatistiklerdeki küçük bir rakam için riske girmez doktorlar- istisna da olsalar…
bazen, ne kadar istense de ve ne kadar istisna olsa da o bebekler; kürtaja kurban giderler…