işte, şimdi, buradayım: doğduğum topraklara, anavatanıma dönmüş gibiyim.
ben de, bu ağrı neden diyordum yıllardır süren… özellikle yağmurlu havalarda ruhumun sızlaması neden ve neden siyah beyaz filmlerdeki suretlerin geçmesi gözlerimden sürekli?..
buradayım: eğilip toprağı öpecek kadar özlemişim burayı ve farkediyorum ki, toprağın beni öpeceği kadar buralıymışım meğer. meğer, memleket hasretiymiş hüznü farkında olmadan yakama iliştiren.
gurbetteydim, artık anavatanıma döndüm ben..
*fotoğraf bursa, gölyazı'da çekildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder