aşkı tedavi yolları

aşkın doğası üzerine bilimsel makaleler yazan/yazabilen insanları gerçekten o kadar kıskanıyorum ki...yani bütün o hormonlar, nörotransmitterler, endorfin patlamaları, enzim salgılamaları filan, ne de güzel açıklıyor her şeyi...

maneviyatin temelde kimyasal bir sürece indirgenmesi , aslına bakılırsa insanlık için önemli bir adım:önümüzdeki dönemde hissiyat haplarının iyiden iyiye yaygınlasacağı öngorülebilir. kaldı ki, zanax ve prozac bu yolu yavaş yavaş açmaya başlamadılar mı: reçeteyle alınan mutluluklar...

aşk acısını ortadan kaldıran ilaçların yapılacağı günler de yakın. o yüzden şimdiden tedbirli olmak gerekiyor: örgutlenmek ve ilaç monopollerine karşı güçlü olmak...çünkü, sosyal devlet kavramının giderek global kapitalizme yenik düşmesinin bedelini, gelecekte, o ilaçları almaya gücü yetmeyecek cemiyetin kimi bireyleri ödeyecek ne yazık ki...

çokuluslu şirketler tüm dünyada sosyal adalet duygusunu bu kadar yok etmeseydi, o zaman devletler kalplerinin üzerinde kırmızı harflerle "fragile" yazan bireyleri için çok ucuza ya da bedava ilaç dağıtabilirdi. koruyucu hekimlik çalışmaları dahilinde genellikle kendi ruhsal varoşlarında yaşayan bu vatandaşlara, hastalığa yakalanmadan hemen önce müdahale edilebilirdi.sozgelimi, içe isleyen bir bakış ya da benzeri olmayan bir öpücükten hemen sonra bir "ertesi gun" hapı alınabilirdi. bu bireylerin yaşadığı varoşlarda sosyal merkezler kurulur, dönüsümlü kağıda basılmış farklı renklerdeki broşürlerde "hastalıktan" korunma ile ilgili bilgiler verilirdi...

ama, varoşlar hep başbelası yerler olagelmistir.devletin şefkatli yardim elini geri iten ayrıkotlari yaşayacaktır buralarda: tüm ruhunu, ruhuna mana katan şeyleri muhtelif renkteki haplara tahvil etmeyi reddeden toplum düşmanları ....emin olun, izbe arka sokaklarda, rögarlardan yükselen buharlar arasında kapıları gizlenmiş dövmeci dükkanlarında buluşacaklar hep...

çünkü bilim, kalbe gözlerle yapılan bir dövmeyi asla silemez...


* fotoğraf barcelona'da çekildi.